قالب های فارسی وردپرس 10
این وبلاگ جهت دسترسی آسان شما عزیزان به قالب های برتر وردپرس به صورت فارسی تدوین و راه اندازی شده است.قالب های فارسی وردپرس 10
این وبلاگ جهت دسترسی آسان شما عزیزان به قالب های برتر وردپرس به صورت فارسی تدوین و راه اندازی شده است.لینکدین سرویس پخش زنده‌ی ویدیو لینکدین لایو را رونمایی کرد
لینکدین شبکه‌ی اجتماعی دنیای مشاغل است که بیش از ۶۰۰،۰۰۰،۰۰۰ نفر کاربر در سرتاسر جهان دارد. این شرکت اعلام کرده فرمت ویدئو سریع‌ترین سرعت رشد را در میان تمامی فرمت‌ها در این پلتفرم داشته است؛ رشدی بیش از نوشتار و اخبار و دیگر محتواها. به‌همین‌دلیل، لینکدین گام بعدی را دراین‌زمینه برداشته است.
در هفته‌ی جاری، این شرکت سرویس پخش زنده‌ی ویدئوِ خود را راه‌اندازی می‌کند. این سرویس به کاربران و شرکت‌ها اجازه‌ی پخش ویدئوهای زنده‌ی خود را به گروهی خاص یا کل کاربران لینکدین می‌دهد.
مقاله‌های مرتبط:
این سرویس که لینکدین لایو (LinkedIn Live) نام دارد، ابتدا آزمایشی در آمریکا شروع به‌کار می‌کند. همچنین، استفاده از این سرویس فقط با دعوت‌نامه مقدور است. لینکدین فرم تماسی برای کسانی درنظر گرفته که به استفاده از این سرویس علاقه‌مند هستند. این فرم تماس در هفته‌های آتی دردسترس قرار خواهد گرفت. هنوز دقیق مشخص نیست آیا لینکدین این سرویس را دردسترس تمامی کاربران قرار خواهد داد و درصورت پاسخ مثبت، کِی این کار را خواهد کرد.
محتوای ابتدایی مدنظر لینکدین برای پخش در لایو، موضوعاتی است که هم‌اکنون نیز در فید خبری لینکدین مشاهده می‌شود؛ ازجمله پوشش نشست‌ها، اعلامیه‌های محصولات، پرسش‌و‌پاسخ و دیگر رویدادهایی که مربیان و سخنرانان ساعات کاری از شرکت بزرگ فناوری و مراسم‌های اهدای جوایز تدارک دیده شده است.
لینکدین برای توسعه‌ی این سرویس فقط به محتوا و ویدئوهای تولیدی کاربران بسنده نکرده و تعداد بسیاری از توسعه‌دهندگان شخص ثالث سرویس‌های استریمینگ برای سرویس لایو محتوا تولید خواهند کرد.
باتوجه‌به گفتهی لینکدین، Wirecast و Switcher Studio ،Wowza Media Systems ،Socialive and Brandlive ازجمله سرویس‌هایی هستند که برای لینکدین لایو محتوا تولید خواهند کرد.
در این پروژه، مایکروسافت نیز به لینکدین کمک فنی خواهد کرد. مایکروسافت با سرویس‌های آژور مدیا (Azure Media) که بخشی از سرویس کلود مایکروسافت به‌شمار می‌آید، انکودینگ ویدئوها را برعهده خواهد داشت. اگرچه مایکروسافت لینکدین را در سال ۲۰۱۶ تصاحب کرد، غالبا در پیش‌برد توسعه‌ی محصولات با لینکدین همکاری نمی‌کرد. این نمونه نمونه‌ای بسیار خاص است. البته، برای توسعه‌ی فنی سرویس جدید لینکدین از اسکایپ هیچ استفاد‌ه‌ای نشده است.
دیررسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است؟
لینکدین درمقایسه‌با رقبایش در دنیای شبکه‌های اجتماعی، خیلی دیر پا به عرصه‌‌ی ویدئو گذاشته است. توییتر و فیسبوک سال‌ها است که مشغول استفاده از تصاویر متحرک در پلتفرم‌هایشان هستند؛ در‌حالی‌که لینکدین اولین قابلیت ویدئویی خود را تابستان۲۰۱۷ معرفی کرد. در ۱۷ ماهی که از معرفی این قابلیت می‌گذرد، ترافیک و سود این پلتفرم رشدی چشمگیر شاهد بوده است؛ به‌همین‌دلیل، لینکدین ویدئو را سریع‌ترین فرمت در‌حال‌رشد می‌داند. لینکدین از ارائه‌ی آمار و ارقام درزمینه‌ی استفاده و تولید ویدئوها خودداری و صرفا به این گفته اکتفا کرده که میلیون‌ها کاربر از این قابلیت‌ها بهره جسته‌اند.
به‌گفته‌ی لینکدین، سرویسی مشابه لایو بیشترین قابلیت درخواستی ازجانب کاربران بوده است. این شرکت دلیل برتری ویدئوهای زنده را امکان همراهی‌کردن با آن بیان می‌کند. کاربران می‌توانند هم‌زمان با مشاهده‌ی ویدئوِ زنده سؤال کنند یا پیشنهاد دهند. میزبانان نیز می‌توانند این دیدگاه‌ها را در همان لحظه مدیریت کنند. دلیل دیگر لینکدین برای توسعه‌ی ویدئو احتمالا به تبلیغات ویدئویی و رشد سود شرکت مربوط می‌شود. طبق گفتهی مایکروسافت، لینکدین در فصل مالی اخیر سودی ۲۹ درصدی داشته است. این شرکت آمار مربوط‌به تبلیغات ویدئویی را منتشر نکرده؛ اما دورازانتظار نیست که ویدئو سهم زیادی از سود اخیر لینکدین را به‌خود اختصاص دهد.
لینکدین می‌گوید تبلیغات ویدئویی ۳۰ درصد نظر بیشتری می‌گیرند و کاربران تقریبا ۳ برابر زمان بیشتری برای مشاهده‌ی تبلیغات ویدئویی درمقایسه‌با تبلیغات متنی و تصویری صرف می‌کنند. لینکدین می‌تواند از سرویس لایو به روش‌های دیگری نیز درآمد کسب کند. برای مثال، محدودکردن برخی رویدادهای زنده برای کاربران غیرتجاری و افزایش کاربران تجاری به‌تبع آن. همچنین، این شرکت می‌تواند سرویس‌هایی پولی با قابلیت‌های خاص، مثلا گزارش‌های دریافتی براساس ویدئو، برای پخش‌کنندگان درنظر بگیرد.
لینکدین هنوز از برنامه‌های آتی خود برای این سرویس نوپا سخنی به‌میان نیاورده و در‌حال‌حاضر، هیچ تبلیغی در ویدئوهای لایو پخش نمی‌شود و کیفیت و استفاده‌ی صحیح از این سرویس مدنظر لینکدین است.
آسیب‌پذیری در افزونه‌ی وردپرس باعث در دست گرفتن کنترل سایت توسط هکرها می‌شود
مدیران سایت که از سیستم مدیریت محتوا وردپرس استفاده می‌کنند و افزونه‌ی Simple Social Buttons جهت به اشتراک‌گذاری مطالب سایت خود در شبکه‌های اجتماعی بر روی وردپرس نصب کرده‌اند، باید سریعاً اقدام به به‌روز رسانی این افزونه نمایند، چراکه آسیب‌پذیری کشف شده در آن موجب گرفتن کنترل سایت توسط نفوذگرها خواهد شد.
لوکا شیکیچ (Luka Šikić) توسعه‌دهنده و محقق امنیت سامانه‌های وردپرس در WebARX هفته‌ی گذشته آسیب‌پذیری بر روی افزونه Simple Social Buttons را کشف و به نویسندگان آن اطلاع داده و در روز ۱۱ فوریه گزارشی درباره این آسیب‌پذیری منتشر کرده است. در این گزارش می‌بینیم که طراحی نامناسب افزونه باعث عدم بررسی مجوز دسترسی در آن شده و این خود راهی را برای نفوذ هکرها به سیستم وردپرس فراهم می‌آورد. او می‌گوید در صورتی که هکر بتواند یک حساب کاربری جدید بر روی سایت بسازد، توانایی اکسپلویت کردن این آسیب‌پذیری و اعمال تغییرات بر روی تنظیمات اصلی سایت وردپرس، خارج از محدوده‌ی دسترسی تنظیمات خود افزونه را خواهد داشت. این اعمال تنظیمات غیر مجاز می‌تواند به هکر این اجازه را بدهد که یک Backdoor بر روی سایت نصب کند یا اینکه کنترل حساب کاربری admin را در دست بگیرد. در یک ویدئو demo که توسط این محقق بر روی یوتیوب منتشر شده است می‌بینیم که چگونه نفوذگر می‌تواند توسط این آسیب‌پذیری آدرس ایمیل کاربر admin که در تنظیمات اصلی سامانه وردپرس قرار دارد را تغییر دهد.
شیکیج در ادامه اعلام کرده است این آسیب‌پذیری را هفته‌ی پیش به کمپانی WPBrigade که سازندگان این افرونه هستند اعلام کرده است و آنها پس از یک روز، این آسیب‌پذیری را رفع کرده و نسخه‌ی به‌روز رسانی شده‌ی افزونه را منتشر کرده‌اند. به مدیران سایت‌هایی که از سیستم مدیریت محتوا وردپرس و این افزونه را استفاده می‌کنند هشدار داده می‌شود که افزونه خود را به نسخه‌ی ۲.۰.۲۲ که جمعه‌ی گذشته در تاریخ ۸ فوریه منتشر شده است ارتقا دهند.
مقاله‌های مرتبط:
سایت‌هایی که اجازه‌ی ثبت‌نام کاربران جدید بر روی سامانه‌ی وردپرس خود را نمی‌دهند، از این آسیب‌پذیری در امان هستند، اما مابقی سایت‌ها که امکان ثبت‌نام کاربر جدید برای عموم بر روی آنها باز بوده و از این افزونه استفاده می‌کنند باید حتما به‌روز رسانی را انجام دهند. بر اساس آمار سایت مرکزی WordPress Plugins این فزونه بیش از ۴۰ هزار بار بر روی سایت‌های مختلف وردپرس نصب شده است و این خود خطر بزرگی را برای هدف قرار گرفتن توسط بات‌نت‌های خودکار جهت سوء استفاده از این آسیب‌پذیری فراهم خواهد کرد.
توییتر احتمالا به‌جای امکان ویرایش توییت‌ها، میزبان قابلیت «شفاف‌سازی» می‌شود
یکی از مشکلات مهمی که اکثر کاربران توییتر با آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، این است که پس از انتشار توییت، نمی‌توانند اشتباهات املایی را تصحیح کنند؛ بنابراین، مجبورند توییت را پاک و سپس، باردیگر منتشر کنند.
در پی افزایش درخواست کاربران این شبکه‌ی اجتماعی برای افزوده‌شدن امکان ویرایش توییت‌ها، مدیران توییتر اعلام کردند احتمال دارد در آینده، چنین قابلیتی به این شبکه‌ی اجتماعی اضافه کنند. البته، دورسی همان زمان گفت او و تیم هیئت‌مدیره‌ی توییتر قصد ندارند در این زمینه عجله کنند.
جک دورسی اخیرا در جریان برگزاری نشست گلدمن ساکس در سان‌فرانسیسکو اعلام کرده احتمالا به‌جای اضافه‌شدن امکان ویرایش توییت‌ها به توییتر، این شبکه‌ی اجتماعی به کاربرانش اجازه دهد با قابلیتی جدید درباره‌ی توییت‌های قبلی خودشان «شفاف‌سازی» کنند.
در نگاه اول، این ویژگی جدید می‌تواند کمک‌حال کسانی باشد که پیش‌تر در توییت‌هایشان اظهاراتی کرده و بعدها، از آن متضرر شده‌اند. نمونه‌ی این اتفاق را می‌توان به ماجرای اخراج‌شدن جیمز گان از پروژه‌ی ساخت فیلم نگهبانان کهکشان ۳ نسبت داد. حتی اخیرا نیز بهدلیل اتفاقی مشابه، کوین هارت از اجرای مراسم موردانتظار اسکار ۲۰۱۹ کناره‌گیری کرده بود. درواقع، ویژگی جدید توییتر به‌جای اینکه امکان ویرایش توییت‌های پیشین را برای کاربران مهیا کند، به آنان اجازه می‌دهد درباره‌ی گفته‌های پیشین خودشان اظهارنظر کنند. این قابلیتی است که شاید برای کاربران معمولی چندان کاربردی نباشد.
دورسی، مدیرعامل توییتر، صحبت‌هایش را این‌چنین ادامه می‌دهد:
در برهه‌ی زمانی فعلی، موضوعی که در بین مردم به‌وفور می‌بینیم، این است که آنها به‌خاطر گفته‌های قبلی‌شان در توییتر یا دیگر شبکه‌های اجتماعی بازخواست می‌شوند. هیچ راهی برای برگشت به‌عقب و شفاف‌سازی حرف‌های قبلی وجود ندارد. حتی نمی‌شود از راه صحبت‌کردن این موضوع را نشان داد که گفته‌های قبلی مربوط به گذشته هستند و فرد با گذر زمان ممکن است چیزهای جدیدی یاد بگیرد و تحولاتی در او رخ داده باشد.
افزون‌براین، مدیران توییتر اضافه‌کردن قابلیت «شفاف‌سازی» توییت‌های گذشته را در میان گزینه‌‌هایش قرار داده‌اند و احتمال دارد آن را عملی کنند. طبق ادعای منبع مؤثق وبسایت تک‌کرانچ، این ویژگی در زمان آغاز به‌کار از نام جالب‌تری بهره خواهد گرفت و این امکان را برای کاربران توییتر فراهم خواهد کرد که توضیح جدیدی به توییت قدیمی خودشان اضافه و درواقع درباره‌ی آن توییت شفاف‌سازی کنند. این توضیحِ اضافه دائمی درکنار توییت اصلی باقی خواهد ماند. این، یعنی اگر توییتی در زمانی خاص وایرال شود و بعدها، نویسنده‌‌اش متن شفاف‌سازی را به توییت موردبحث اضافه کند، این متن سریعا درکنار آن به‌نمایش درخواهد آمد.
با اضافه‌شدن این قابلیت، کاربران فقط توانایی ری‌توییت‌کردن متن شفاف‌سازی را خواهند داشت و دیگر نخواهند توانست توییت اصلی را ری‌توییت کنند. این قابلیت به‌ویژه برای رسانه‌های خبری می‌تواند مفید و کاربردی باشد. این ماجرا برای افراد مشهوری نیز صدق می‌کند که ممکن است بهدلیل اظهارات قبلی‌شان در توییتر دچار دردسر شده باشند؛ اما احتمالا چندان برای کاربران معمولی کاربردی نخواهد بود.
بااین‌حال همان‌طورکه جک دورسی در بخش پایانی اظهاراتش می‌گوید، اضافه‌شدن قابلیت «شفاف‌سازی» به توییتر تصمیمی قطعی نیست؛ اما یکی از گزینه‌های اصلی به‌شمار می‌آید و مدیران این شبکه‌های اجتماعی فعلا به آن فکر می‌کنند. درواقع، مدیران توییتر فعلا مشغول ایده‌پردازی و گذراندن مراحل اولیه برای اضافه‌کردن قابلیت جدید، مانند ویرایش توییت یا شفاف‌سازی توییت‌ها هستند.
دنیای وب ۳۰ ساله شد؛ درباره گذشته و اکنون این فناوری چه می‌دانیم؟
حدود ۳۰ سال پیش و در ۱۲ مارس سال ۱۹۸۹، سر تیم برنرز لی طرح خود را پبرامون شبکه‌ای برای ارائه‌ی متون و اسناد متصل به هم ارائه کرد. طرح او، ارائه‌ی اطلاعات به‌صورت متصل به‌هم بود تا به‌راحتی در دسترس قرار بگیرند و به اشتراک گذاشته شوند. تیم اعتقاد داشت شبکه‌ای از اطلاعات لینک‌شده، قطعا کاربردی‌تر از یک ساختار سلسله‌مراتبی خواهد بود. البته، او از همان زمان درباره‌ی رشد سریع و نجومی وب هشدار داده بود.
برای یادآوری دوران سپری‌شده از عمر وب و همچنین درک برنامه‌ها و اهداف بنیان‌گذارانش، باید مواردی را مرور کنیم و همچنین اطلاعاتی از بخش‌های مختلف آن به‌دست بیاوریم. در این مطلب زومیت، به بررسی ۸ موردی می‌پردازیم که برای افزایش دانش ما از دنیای وب، مفید خواهند بود. درواقع، این اطلاعات آشنایی ما را از گذشته و اکنون فناوری مذکور افزایش می‌دهند.
۱- وب با اینترنت متفاوت است
شاید برای اکثر ما حقیقتی روشن باشد اما برای اکثر مردم، اینترنت و وب یک فناوری مشترک هستند. حتی برخی اوقات در محافل کارشناسانه نیز این دو مفهوم به‌جای یکدیگر استفاده می‌شوند. اینترنت، شبکه‌ای عظیم از کامپیوترها شامل سرورها و مراکز داده است که در سرتاسر جهان پخش شده‌اند. تقریبا، صدها میلیون کامیپوتر در شکل‌دهی آن تأثیر دارند. وب، (به بیان بهتر، تار جهان‌گستر وب) یکی از راه‌هایی است که مردم ازطریق آن، به اطلاعات موجود در اینترنت دست پیدا می‌کنند.
وقتی ایمیلی ارسال می‌کنیم، پیام ما ازطریق اینترنت (و نه وب) منتقل می‌شود. اگر از اپلیکیشن‌های پیام‌رسان استفاده کنید، اینترنت ابزار شما است و وب کاربردی نخواهد داشت. دراین‌میان، وب از پروتکلی به‌نام HTTP (و در سطح امن‌تر HTTPS) استفاده می‌کند تا ارتباط برقرار کرده و اطلاعات را نیز توزیع کند.
۲- همه‌ی اتفاق‌ها از اروپا شروع شد
مقاله‌های مرتبط:
برنرز لی، مهندس نرم‌افزار بنیاد اروپایی CERN بود که در زمان کار در آن سازمان، به ایده‌ی وب رسید. سرن، در سال ۱۹۵۴ و در نزدیکی مرز فرانسه و سوئیس تأسیس شد. اگرچه، تمرکز ابتدایی فعالیت‌های آن سازمان علمی، تحقیقات فیزیک هسته‌ای بود، امروزه بیشتر با مواردی همچون فیزیک ذرات شناخته می‌شود. بنیاد سرن، امروز محل فعالیت بزرگ‌ترین شتاب‌دهنده‌ی ذرات جهان یعنی Large Hadron نیز هست.
۳- شاید امروز، وب نام دیگری داشت
برنرز لی پس از معرفی شبکه‌ی اطلاعاتی مورد نظرش، نام‌هایی متفاوت از وب پیشنهاد داد. او، طرح خود را یک مِش اطلاعاتی می‌دانست و نام‌های همچون معدن اطلاعات (Information Mine یا Mine of Information) را برای آن پیشنهاد می‌داد.
به‌هرحال، نام وب برای طرح لی انتخاب شد و دنیای امروز ما در وضعیتی است که نمی‌توان اصطلاح محبوب و معروف WWW را از آن حذف کرد. شاید بدانید که نوشتن آن ۳ حرف معروف در ابتدای آدرس صفحات وب دیگر الزامی نبوده و تنها به عبارتی مصطلح تبدیل شده است. در ابتدای پیداش وب، WWW خلق شد تا نشان دهد کاربر، به یک وب سرور متصل می‌شود.
۴- زمان تولد آن، مشخص نیست
وقتی برنرز لی، ایده‌اش را برای شبکه‌ی اطلاعاتی مطرح کرد، مدیر آن زمان او در CERN یعی مایک سندال، در ابتدا آن را نپذیرفت. او طرح مورد نظر را «جذاب ولی مبهم» خواند. به‌هرحال ایده به‌حدی جذاب بود که سندال، مانع ادامه‌ی تحقیقات لی پیرامون آن نشد. یک سال بعد و تا اکتبر ۱۹۹۰، برنرز لی تقریبا ۳ مورد از مهم‌ترین بخش‌های وب را توسعه داده بود:
- زبان نشانه‌گذاری متنی یا HTML. این زبان، مجموعه‌ای از کدها و برچسب‌ها است که در وب استفاده می‌شود تا اطلاعات را نمایش داده یا به‌هم متصل کند. به‌علاوه، از آن زبان برای تغییر ظاهر اطلاعات نیز استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال، برای آنکه یک کلمه را به‌صورت برجسته (بولد) نشان دهیم، از برچسب <b> و <b/> قبل و بعد از آن استفاده می‌کنیم.
- پروتکل انتقال متنی یا HTTP. این استاندارد پذیرفته‌شده، نحوه‌ی اتصال به اطلاعات آنلاین ذخیره‌شده، ارتباط آن با دیگر منابع و چگونگی انتقال نهایی ازطریق وب به صفحه‌ی نمایش کاربر را مشخص می‌کند. پروتکل‌های دیگری نیز برای سرویس‌های دیگر موجود در اینترنت توسعه داده شده‌اند. به‌عنوان مثال، MAILTO در دنیای ایمیل، نشان‌دهنده‌ی پروتکل مورد استفاده است.
- تعیین‌کننده‌ی هویت منابع یکسان یا URI. این بخش که با نام کامل Uniform Resource Identifier شناخته می‌شود، شبیه به یک آدرس یکتا است که برای شناسایی مکان و مشخصات هر منبع اطلاعاتی موجود در اینترنت استفاده می‌شود. شاید اصطلاح URL یا Uniform Resource Locator را بشناسید که همان آدرس صفحات وبسایت‌ها است. درواقع، URL نوعی URI محسوب می‌شود.
۵- نسخه‌ی ابتدایی وب هنوز قابل مشاهده است
اولین وبسایت ایجادشده براساس طرح تیم برنرز لی، در آدرس info.cern.ch ایجاد شد. این وبسایت توسط CERN و روی کامپیوتر دسکتاپ لی میزبانی می‌شد. هنوز می‌توان آن نسخه از آن را در این لینک مشاهده کرد.
برنرز لی در سال ۱۹۹۱ متوجه شد که بهتر است پروژه‌ی وب را به‌صورت پلتفرمی باز ارائه کند. او در آن زمان گفته بود که اگر فناوری‌اش را به‌صورت انحصاری نگه می‌داشت و تنها خودش آن را کنترل می‌کرد، وب هیچ‌گاه به موفقیت نمی‌رسید. او گفته بود: «شما نمی‌توانید طرحی را به‌عنوان فضایی بین‌المللی ارائه کرده و تنها خودتان آن را تحت کنترل داشته باشید.»
بنیاد CERN و تیم برنرز لی در سال ۱۹۹۳ اعلام کردند که کدهای مورد استفاده برای ساختن وب، به‌صورت آزاد در دسترس عموم قرار می‌گیرد. این حرکت، جرقه‌ی ابتدایی برای رشد آن چیزی بود که امروز به‌نام دنیای وب می‌شناسیم.
۶- نظارت جامع
بسیاری از شرکت‌هایی که فعالیت آنلاین داشته‌اند، برای سال‌ها داده‌های کاربران را جمع‌آوری کرده‌اند. اگرچه، اکثر ما مشکلی با ارائه‌ی داده‌های شخصی در ازای خدمات رایگان نداریم، امروز حجم زیادی از آن داده‌ها در دسترس شرکت‌های بزرگ قرار دارد. چنین رویکردی، یک فرهنگ نظارتی جهانی ایجاد کرده است. همان‌طور که خالق وب هشدار می‌دهد، وضعیت کنونی مانعی بر سر راه گفتمان آزاد است و ادامه‌ی فعالیت را برای حکومت‌های استبدادی آسان می‌کند. چنین روندی، زندگی بسیاری از مردم را در خطر قرار می‌دهد. درنتیجه، شاید چنین رخدادهایی موجب کاهش همکاری افراد در فضای وب شده است.
۷- فراگیری اخبار دروغین
یک آمار جالب نشان می‌دهد که در توییتر، اخبار دروغین ۶ برابر سریع‌تر از اخبار حقیقی گسترش می‌یابد و به‌نوعی تمایل برای به‌اشتراک‌گذاری آنها نیز بیشتر است. بخشی از آن گسترش اطلاعات، با استفاده از ربات‌ها و اکانت‌های تقلبی انجام می‌شود. بخش مهم دیگر، مربوط‌به ماهیت و شکل جذاب اخبار دروغین می‌شود که مردم را به خود جذب می‌کند. به‌هرحال، چنین وضعیتی باعث از بین رفتن اعتماد می‌شود و اگر وب بخواهد به فعالیت خود به‌عنون یک پلتفرم پایدار ادامه دهد، باید اعتماد را پس بگیرد.
۸- تقسیم شدن اینترنت و وب
شاید مهم‌ترین تهدید برای وب و بدون شک ملموس‌ترین آنها، پدیده‌ای موسوم به Splinternet باشد که به‌معنای امکان تقسیم شدن وب یا حتی کل اینترنت است؛ تقسیم شدنی که به تشکیل قطعاتی کوچک‌تر و محلی‌تر از وب و اینترنت خواهد انجامید.