شفقنا-امام سجاد(ع) می فرماید: «وَ أَمَّا حَقُّ أَهْلِ مِلَّتِکَ عَامَّهً فَاِضْمَارُ السَّلاَمَهِ وَ نَشْرُ جَنَاحِ الرَّحْمَهِ وَ الرِّفْقُ بِمُسِیئِهِمْ وَ تَأَلُّفُهُمْ وَ اسْتِصْلاَحُهُمْ وَ شُکْرُ مُحْسِنِهِمْ اِلَى نَفْسِهِ وَ اِلَیْکَ فَاِنَّ اِحْسَانَهُ اِلَى نَفْسِهِ اِحْسَانُهُ اِلَیْکَ اِذَا کَفَّ عَنْکَ أَذَاهُ وَ کَفَاکَ مَئُونَتَهُ وَ حَبَسَ عَنْکَ نَفْسَهُ فَعُمَّهُمْ جَمِیعاً بِدَعْوَتِکَ وَ انْصُرْهُمْ جَمِیعاً بِنُصْرَتِکَ وَ أَنْزَلْتَهُمْ ]أَنْزِلْهُمْ[ جَمِیعاً مِنْکَ مَنَازِلَهُمْ کَبِیرَهُمْ بِمَنْزِلَهِ الْوَالِدِ وَ صَغِیرَهُمْ بِمَنْزِلَهِ الْوَلَدِ وَ أَوْسَطَهُمْ بِمَنْزِلَهِ الأَخِ فَمَنْ أَتَاکَ تَعَاهَدْتَهُ بِلُطْف وَ رَحْمَه وَ صِلْ أَخَاکَ بِمَا یَجِبُ لِلأَخِ عَلَى أَخِیهِ».
«حق همکیشان این است که از صمیم قلب، خواهان سلامتى آنها باشى و بال رحمت خود را بر سر آنان بگسترانى، و براى اصلاح آنان، الفت برقرار کنى، و به نیکوکاران به خویش یا به تو سپاسگزار باش، زیرا نیکى به خودش، نیکى به توست، زیرا از آزار بر تو خوددارى نموده، به تو زحمت نداده است. همه آنان را مشمول دعاى خود قرار بده و به همگان کمک کن، و براى هرکدام، مقامى بده، بزرگ آنان را همانند پدر خود و کوچک آنان را فرزند خویش به شمار آور و میانسالان آنان را برادر خویش بخوان، هرگاه یکى از آنان، به تو روى آورد، با مهربانى و دلجویى رفتار کن. همان طور که با برادر تنى خویش رفتار مى کنى، با او نیز رفتار کن».
***
به گزارش شفقنا، حضرت آیت الله العظمی سبحانی در اثر جدید به نام « شرح رساله حقوق سیدالساجدین» به شرح حق ۴۹ به نام حقّ هم کیشان پرداخته و مرقوم می دارند: «لفظ ملّت در زبان عربى به معنى شریعت و کیش است، چنان که مى فرماید:
(فَاتَّبِعُوا مِلَّهَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا)([۱]) ولى در زبان فارسى به اهل یک کشور و یا قبیله و ایل «ملت» مى گویند.
قرآن مجید، وحدت در عقیده و کیش را مایه همبستگى مى داند تا آنجا که همگان را برادران یکدیگر مى خواند، چنان که مى فرماید: (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ)([۲])
این نوع برادرى، شعار زبانى نیست، و یا به سان عضویت در یک حزب نمى باشد که اعضاى حزب، تا مدّتى با هم رفیق و برادرند و پس از مدّتى از هم جدا و با هم دشمن مى شوند، بلکه وحدت عقیده چون در نهانخانه دل جاى گرفته است، همگان را تا لحظه مرگ به هم پیوند مى دهد تا حقوق یکدیگر را پاس بدارند، حقوق مسلمان بر مسلمان بیش از آن است که در این بخش گفته شود، ولى به آنچه که در کلام امام سجاد(علیه السلام) است، اشاره مى کنیم: